ദൈവത്തിനോട്..

അറിയാല്ലോ അല്ലെ..!
അതേ ഞാൻ തന്നെ.. വെളിച്ചം..!!
കുറച്ചു കാലമായി മനുഷ്യർ എന്നെ പല പേരുകളിൽ വിളിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്.. മനസ്സ്.. ഹൃദയം.. ദയ.. ഭക്തി.. സ്നേഹം..  അങ്ങനെ എന്തൊക്കെയോ.. എങ്ങനെ വിളിച്ചാലും ഞാൻ ഞാൻ തന്നെ ആയതോണ്ട്  അതൊന്നും മൈൻഡ് ചെയ്യാറേ ഇല്ല.. പക്ഷേ ഈയിടെയായി എനിക്കൊരു ഐഡന്റിറ്റി ഇല്ലാത്ത പോലൊരു തോന്നൽ.. ഒരു തീപ്പെട്ടിക്കൊളളി ഉരച്ചു കത്തിച്ചു ഒരു മെഴുകുതിരിയിലോ വിളക്കിലോ പകർന്നു അവരതിനെ എന്റെ പേരുവിളിച്ചു.. സന്ധ്യ കഴിയുമ്പോൾ ഇരുട്ടിനെ മറയ്ക്കാൻ അവർ നീളൻ ട്യൂബുകളും ഉരുണ്ട  ബൾബുകളും തെളിയിച്ചു അതിനും എന്റെ പേരു തന്നെ വിളിച്ചു.. വെളിച്ചമെന്ന വാക്കിനു അനന്തമായ അർത്ഥമാണെന്നും അത് തന്റെ ഉള്ളിൽതന്നെ ആണെന്നും വിളിച്ചു പറയണമെന്ന് തോന്നി പലപ്പോഴും.. ഇന്ന് അവിടെ വിളിച്ചു പറയാൻ പറ്റാത്തത് അങ്ങയുടെ മുന്നിൽ പറയണമെന്ന് തോന്നി.. അവർക്ക് ഒരു അവസരം കൂടി കൊടുക്കുക.. ലോകം നല്ലതായിത്തീർന്നിടും..

എന്ന്..
സ്വന്തം..
ശരിക്കും വെളിച്ചം
ഒപ്പ്..